Μάθιου, 9 ετών· Κέιτ, 7 ετών· Άλεξ, 7 ετών, Πορτόλα Βάλεϊ

Η πρώτη επίσκεψη της Ελίζαμπεθ στη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών (NICU) στο Νοσοκομείο Παίδων Lucile Packard του Στάνφορντ ήταν γεμάτη δάκρυα.  

«Δεν ήξερα καν τι ήταν η ΜΕΝΝ», θυμάται η Ελίζαμπεθ. Αλλά είχε προλάβει να γεννήσει πρόωρα και η ομάδα φροντίδας της στο νοσοκομείο όπου σχεδίαζε να γεννήσει ανακάλυψε ότι τα έντερα του αγέννητου μωρού της είχαν υποστεί ρήξη στη μήτρα.  

Η Ελίζαμπεθ και το μωρό της χρειάζονταν επειγόντως εξειδικευμένη φροντίδα.  

Μεταφέρθηκε εσπευσμένα με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Παίδων Packard, όπου γέννησε τον γιο της Matthew. Ζύγιζε μόλις 1,5 κιλά κατά τη γέννηση και μια ομάδα ήταν εκεί για να τον μεταφέρει σε επείγουσα εξέταση. 

Η Ελίζαμπεθ θυμάται να την σπρώχνουν στη ΜΕΝΝ με αναπηρικό καροτσάκι. Κοίταξε μέσα από την κρεβατοκάμαρα για να δει για πρώτη φορά τον γιο της. Δεν ήταν η εμπειρία που περίμεναν αυτή και ο σύζυγός της, ο Κέβιν, όταν προετοιμάζονταν για τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού.  

«Δεν ήταν σαν τα χαριτωμένα νεογέννητα που βλέπεις στην τηλεόραση», λέει η Ελίζαμπεθ. «Νιώθεις σαν να βλέπεις ένα μωρό περισσότερο σαν ένα δείγμα που είναι συνδεδεμένο σε όλα αυτά τα μηχανήματα. Σε εκείνο το σημείο νομίζεις ότι δεν θα κάνεις ποτέ ένα παιδί που να είναι φυσιολογικό ή αληθινό».  

Τις επόμενες μέρες και εβδομάδες, η Ελίζαμπεθ και ο Κέβιν βυθίστηκαν σε ένα τρελό συναισθημάτων. Δεν ήταν σίγουροι αν ο Μάθιου θα τα κατάφερνε. Οι γιατροί προσπάθησαν να προσδιορίσουν τι προκάλεσε τον πρόωρο τοκετό και τη ρήξη εντέρου του Μάθιου. Σε μια κατάσταση που τους έκανε να νιώθουν αβοήθητοι, η Ελίζαμπεθ και ο Κέβιν δημιούργησαν ρουτίνες για να νιώσουν κάποιο αίσθημα ελέγχου. Η Ελίζαμπεθ έβρισκε χρόνο να βγαίνει έξω και να τρέχει κάθε πρωί και μετά πήγαινε κατευθείαν για μια βάρδια 14 έως 18 ωρών στη ΜΕΝΝ.  

Για 90 ημέρες, το ζευγάρι παρακολουθούσε τον Μάθιου να σημειώνει σιγά σιγά πρόοδο, να υποβάλλεται σε πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις και να μεταβαίνει από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Εντατικής Θεραπείας Επιπέδου IV —για τα πιο σοβαρά άρρωστα μωρά— σε μονάδες με πιο σταθερά βρέφη. Τελικά, μπόρεσαν να επιστρέψουν σπίτι ως οικογένεια τριών ατόμων για πρώτη φορά, με τον Μάθιου να χρησιμοποιεί έναν καθετήρα σίτισης για τη σίτιση.  

«Αυτή η πρώτη εμπειρία στη ΜΕΝΝ με τον Μάθιου ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια, η πιο δύσκολη και η πιο εποικοδομητική εμπειρία της ζωής μου», λέει η Ελίζαμπεθ. Δημιούργησε βαθιές σχέσεις με τα μέλη της ομάδας φροντίδας του γιου της, συμπεριλαμβανομένης μιας νοσοκόμας, της Λίζα, με την οποία εξακολουθεί να διατηρεί επαφή σχεδόν μια δεκαετία αργότερα.  

Αλλά η Ελίζαμπεθ δεν γνώριζε ότι αυτές οι 90 ημέρες στη ΜΕΝΝ με τον Μάθιου δεν θα ήταν η μόνη της διαμονή. Δύο χρόνια αργότερα, τα νεογέννητα δίδυμα δίδυμα, η Κέιτ και ο Άλεξ, θα περνούσαν επίσης χρόνο στη ΜΕΝΝ για να λάβουν θεραπεία για τον ίκτερο και να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους. Η Ελίζαμπεθ αστειεύεται ότι κάθε ένα από τα παιδιά της είχε την «περιοδεία του καθήκοντός» του στη ΜΕΝΝ Παίδων Packard.  

Σήμερα, τα τρία παιδιά της οικογένειας Weil ευημερούν. Ο εννιάχρονος Matthew είναι ένας αθλητικός μηχανικός LEGO και μάγος στα μαθηματικά. Η εμπειρία του από τις χειρουργικές επεμβάσεις και το νοσοκομείο ως νεογέννητο τον έχουν βοηθήσει να διαμορφώσει την προσωπικότητά του - είναι περήφανος για την ουλή του και μαθαίνει τα πάντα για το ανθρώπινο σώμα. Ίσως είναι ένας γιατρός εν μέσω εξέλιξης!  

Οι προσωπικότητες των διδύμων είναι λαμπερές και μοναδικές. «Η Κέιτ διαβάζει αχόρταγα, ξεπερνά τα αγόρια και διευθύνει την οικογένειά μας», λέει η Ελίζαμπεθ. «Και ο Άλεξ έχει μια ξεκαρδιστικά ξηρή αίσθηση του χιούμορ. Κάνει μασάζ στις μαμάδες και είναι ο δημιουργός STEM, καλλιτέχνης και αστέρας του ποδοσφαίρου».  

Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την εξαιρετική φροντίδα που έλαβε η οικογένειά της στο νοσοκομείο μας, η Ελίζαμπεθ έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Lucile Packard για την Υγεία των Παιδιών και είναι πιστή υποστηρίκτρια του ετήσιου αγώνα δρόμου 5 χιλιομέτρων Summer Scamper και του παιδικού διασκεδαστικού τρεξίματος.  

«Η Packard άλλαξε τη ζωή μου», λέει. «Το νοσοκομείο και η ομάδα φροντίδας μας έφεραν εκεί που είμαστε σήμερα».  

Ελάτε να συμμετάσχετε στους απόφοιτους της ΜΕΝΝ Weil και στους άλλους Ήρωες Ασθενών του Summer Scamper στις 23 Ιουνίου στην πανεπιστημιούπολη του Στάνφορντ!