Taneesh, 18, Milpitas

In 2023 veranderde Taneeshs leven voorgoed. Een tragisch ongeluk dwong de tiener uit de Bay Area te vechten voor zijn leven, maar het bracht hem ook opmerkelijke helderheid over wat er echt toe doet. 

Vóór het ongeluk was Taneesh een drukke, actieve middelbare scholier met een baan, die uitblonk in voetbal en hoge cijfers haalde op school. Hij bereidde zich voor op een universitaire opleiding werktuigbouwkunde. 

Toen, op een noodlottige regenachtige dag op 19 december 2023, tijdens de examens en vlak voor de vakantie, veranderde alles. Zijn vriend haalde hem op van school om te lunchen. Taneesh ging op de passagiersstoel zitten. Onderweg verloor zijn vriend de macht over het stuur. Ze botsten tegen een boom en het dak van de auto werd verbrijzeld, waardoor Taneesh' schedel brak. 

"Het was zo'n bizar ongeluk. De bestuurder en zijn vriendin, die achterin zat, kwamen er ongedeerd vanaf, maar Taneesh was levensbedreigend gewond", zegt Hema, Taneesh' moeder. 

Gezien zijn ernstige verwondingen brachten hulpverleners Taneesh naar de dichtstbijzijndePediatrisch traumacentrum niveau I, wat wasLucile Packard Kinderziekenhuis Stanford. 

"Ik had veel geluk dat het team mij naar Packard Children's bracht, een van de beste ziekenhuizen ter wereld", zegt Taneesh. 

Geavanceerde neurotraumazorg bij Stanford Children's 

Kelly Mahaney, MD, kinderneurochirurg, herinnert zich de trauma-waarschuwing op die dinsdag voor Kerstmis. Nadat zij en het team Taneesh hadden onderzocht en zijn hersenletsel hadden gestabiliseerd, herinnert ze zich, moesten ze zijn familie vertellen dat het medische team er niet zeker van was of Taneesh het zou halen. 

"Het was een zware nacht op de intensive care en we probeerden zijn medische zorg te optimaliseren, maar hij ging echt achteruit. We hadden er geen vertrouwen in dat hij het zou overleven", zegt dr. Mahaney. 

Een groot zorgteam van meer dan 30 neurologische en trauma-specialisten kwam samen om voor Taneesh te zorgen, waaronder Dr. Mahaney;Laura Prolo, MD, PhD, kinderneurochirurg;Stephanie Chao, MD, kinderchirurg; en, heel belangrijk, de zeer gespecialiseerdePediatrische neurokritische zorgteam – een van de eerste in het land en een van de weinige in Californië, een essentiële aanvulling voor een ideale neurologische uitkomst. Experts vanPediatrische plastische chirurgiewaren ook aanwezig, aangezien Taneesh eveneens gecompliceerde gezichtsbreuken had. 

Een van de grootste bedreigingen voor Taneesh' leven was de toenemende hersendruk door zijn ernstige hoofdtrauma. "Als de hersendruk te hoog wordt, raakt de normale bloedtoevoer naar de hersenen verstoord, waardoor een patiënt risico loopt op secundair hersenletsel, een beroerte of een hernia – met de dood tot gevolg", aldus dr. Mahaney. 

Ze was voorbereid op een spoeddecompressieve craniectomie – eenneurochirurgieOm bot te verwijderen om de schedel te openen en de hersenen bloot te leggen, waardoor deze in de open ruimte konden opzwellen en de druk zou verminderen. Maar Taneesh moest stabieler zijn voor de operatie. 

"We hebben hem aan een apparaat voor intracraniale drukbewaking gelegd om de druk in zijn hersenen in de gaten te houden, en we hebben een externe ventriculaire drainage geplaatst om hersenvocht af te voeren om de druk te verlichten", zegtMay Casazza, c-ACPNPmet het neurocritische team. "We hebben vrijwel elk type gebruiktgespecialiseerde neurologische apparatuur“we hadden.” 

“Ons Level I Pediatric Trauma Center is multidisciplinair en een van de slechts vijf in Californië”, voegtDokter Stephanie D Chao,directeur van dePediatrisch Trauma Centrum. 

Van geen hersenfunctie naar een trillende duim 

De ochtend na zijn ongeluk vertoonde Taneesh geen tekenen van hersenfunctie. Dr. Mahaney besprak met zijn ouders hun opties. Ze uitten hun wens dat het team er alles aan zou doen om Taneesh te redden, zelfs als dat zou betekenen dat hij in coma zou overleven. 

"Als traumateam geven we prioriteit aan eerlijke gesprekken met families over hoe ernstig hun kind gewond is in die vroege uren, terwijl we alles doen wat we kunnen. We willen altijd dat families weloverwogen beslissingen nemen over de zorg voor hun kind", zegt Katherine Alvarez, PA-C. 

"Taneesh's familie heeft zo goed nagedacht over de zorgbeslissingen, zelfs toen ze in shock was", zegt dokter Mahaney. 

Nadat de wensen van de ouders duidelijk waren gemaakt, besloot het team de sedatie van Taneesh uit te schakelen voor een beter neurologisch onderzoek. Als hij tekenen van hersenstamfunctie vertoonde, was het plan om door te gaan met de schedelresectie. Iedereen hield de komende uren zijn adem in. 

"Ik controleerde hem elke 20 minuten, en uren later zag ik hem met zijn rechterduim bewegen. Dat was voor ons genoeg om te zeggen dat er een kans was," zegt Casazza. Ze controleerde ook de pupilreactie en zag enige activiteit. "Ik heb met de artsen gesproken en we zeiden: 'Laten we gaan!'" 

Dr. Mahaney bracht Taneesh naar de operatiekamer voor de craniectomie. Ze werd vergezeld doorRohit Khosla, MD, FACS, kinderplastisch chirurg, die haar verzocht de craniectomie uit te voeren met een bicoronale incisie – verder naar achteren in Taneesh' schedel om zijn voorhoofd en gezicht te beschermen voor toekomstige plastische chirurgie. Hij markeerde vervolgens waar hij toekomstige incisies op Taneesh' hoofdhuid zou maken. 

"Hoewel we er niet zeker van waren of Taneesh het zou overleven, wilden we er zeker van zijn dat we klaar waren voor een latere operatie om zijn complexe gezichtsfracturen en frontale sinusfracturen in één keer te verhelpen", aldus Dr. Khosla. 

Dit alles gebeurde in de eerste 24 uur van de zorg. 

Het ontdekken van een onverwachte uitdaging: een hersenaneurysma 

Op weg naar zijn operatie voor zijn schedelresectie onderging Taneesh een computertomografie-angiografie (CTA), waarbij contrastvloeistof wordt gebruikt in combinatie met een CT-scan om beelden te maken van de bloedvaten en weefsels in de hersenen. 

“Daar hebben we een traumatischcerebraal aneurysma(een gezwollen hersenslagader) die was gescheurd," zegt Dr. Mahaney. "Na de operatie heb ik de neuro-interventionele radiologie gebeld om te vragen of ze het aneurysma konden vastzetten. Ze hebben hem die nacht opgenomen, en daardoor leeft hij nog." 

Robert Dodd, MD, PhD, cerebrovasculair neurochirurg en neuro-interventioneel radioloog, voerde de procedure uit. Zijn team slaagde erin de bloeding te stoppen door een kleine platinaspiraal in het aneurysma te plaatsen.Neuro-interventionele radiologiebij Stanford Children's biedt de nieuwste minimaal invasieve instrumenten en procedures, met artsen die gespecialiseerd zijn in de behandeling van vasculaire neurologische aandoeningen via een endovasculaire benadering. 

"Veel ziekenhuizen in de gemeenschap, zelfs veel vooraanstaande kinderziekenhuizen, hebben geen toegang tot neuro-interventionele radiologen. Het feit dat wij deze specialistische zorg bieden en onze teams nauw samenwerken, betekent dat we Taneesh tijdig zorg konden bieden, wat cruciaal was", aldus Dr. Mahaney. 

Het aneurysma ontstond ten tijde van het ongeluk. Een deel van Taneesh' schedelbot kwam omhoog en scheurde een slagader. Dat is de reden waarom zijn trauma zo buitengewoon complex was en mede de reden waarom hij zoveel operaties nodig had. 

"Het is vrij ongebruikelijk. We zien het bij verwondingen in oorlogstijd, maar het komt niet vaak voor bij traumatische ongevallen", zegt dr. Mahaney. 

Voordat Taneesh de spiraal kreeg, kreeg hij belangrijk bezoek: zijn twee beste vrienden, waaronder de bestuurder van de auto tijdens het ongeluk. In een verbluffend gebaar van genade nodigden Taneesh' ouders, Hema en Manju, hen binnen. Hoewel hij niet kon reageren, kon de bestuurder wel zeggen: 'Het spijt me, Taneesh.' 

"Dat was een bijzonder moment om te zien. Zijn ouders, die probeerden hun zoon de nacht door te helpen, tegen zijn vrienden zeiden dat het goed was, dat we hier wel doorheen zouden komen, en zo vergevingsgezind waren," zegt Casazza. 

Nog een hindernis op de weg naar verbetering 

 Ondanks zijn operatie en de coiling van het aneurysma bleef Taneesh' hersendruk de volgende dag onverwacht hoog en had hij ook last van vasospasmen. Dr. Dodd maakte zich zorgen over een bloedstolsel veroorzaakt door zijn gescheurde aneurysma. Hij pleitte ervoor dat het neurochirurgische team het operatief zou verwijderen. 

Dr. Mahaney bracht Taneesh die dag terug naar de operatiekamer om een endoscopische ingreep uit te voeren om het stolsel te verwijderen, wat hem na een moeilijke start op weg hielp naar verbetering. "Het is opmerkelijk hoeveel vooruitgang hij heeft geboekt. Met Kerstmis heb ik mijn familie gevraagd om voor hem te bidden, en toen ik terugkwam en hoorde over zijn verbetering, voelde dat als een kerstwonder," zegt ze. 

Vervolgoperatie om zijn gezichtsbreuken te herstellen 

Gedurende de maand in het Stanford Children's Hospital bleef Taneesh herstellen. De druk in zijn hersenen daalde en hij werd elke dag vaker wakker. Hij was stabiel genoeg voor een nieuwe, kritieke operatie: een gecombineerde neurochirurgie om zijn schedelflap na de craniectomie te sluiten en plastische chirurgie om zijn gezichtsfracturen te herstellen. 

"Hij had uitgebreide breuken. Zijn voorhoofd, middengezicht, rond zijn oogkassen en zijn neus waren in meerdere stukken gebroken en losgeraakt van zijn schedel. Gelukkig bleef zijn kaak gespaard", zegt dr. Khosla. 

DePediatrische plastische chirurgieHet team van Stanford Children's is gespecialiseerd in aangezichtschirurgie en biedt zeer geavanceerde technieken aan, waaronder microchirurgie bij aangezichtstrauma's (het overbrengen van weefsel) en 3D computergestuurde chirurgische planning. 

"We hebben veel ervaring met gezichtsletsel en weten hoe we gezichten weer in elkaar kunnen zetten", zegt dr. Khosla. "Tijdens de operatie heeft ons team zijn botten uitgelijnd en bij elkaar gehouden met titanium platen en schroeven. We hebben een bijna normale gezichtsprojectie en symmetrie kunnen bereiken." 

Dankzij de uitzonderlijke vaardigheden van Dr. Khosla en zijn planning die twee stappen vooruitliep in die onvoorspelbare beginperiode, zou niemand ooit weten dat Taneesh een gezichtsletsel had. 

"Het bijzondere aan Stanford Children's is dat we altijd voor elkaar bereikbaar zijn en dat we er geen moment over nadenken om samen te werken of plannen te maken over disciplines heen. Dat werkte naadloos bij de zorg voor Taneesh", voegt Dr. Khosla toe. 

 Na zijn herstel in het Stanford Children's Hospital werd Taneesh overgebracht naar een ziekenhuis dichter bij huis voor uitgebreide revalidatietherapieën, waar hij nog een maand verbleef. Later zette hij de therapie thuis en in andere nabijgelegen instellingen voort. 

Een nieuw leven en geen seconde verspillen 

"Ik word elke dag wakker en zeg tegen mijn vader: 'Vandaag is de beste dag van mijn leven!' Ik word elke dag beter, en al is het maar een klein beetje, het is meer dan de dag ervoor," zegt Taneesh. "Als je de bodem hebt bereikt, gaat alles omhoog en is elke dag een beste dag." 

Taneesh was vóór het ongeluk een vastberaden, vriendelijke tiener, maar nu zijn die eigenschappen extra versterkt en hebben ze een helderheid die bijna ongekend is voor een 17-jarige jongen. "Het ongeluk heeft me doen beseffen hoe gelukkig ik ben en heeft me geholpen te begrijpen wat belangrijk is in het leven: naaste familie en vrienden." Hij is ook enorm dankbaar voor de toegewijde medische professionals die hem onvermoeibaar door moeilijke tijden hebben geleid. 

Hij was enorm ontroerd door de manier waarop zijn familie, van dichtbij en ver weg, hem erdoorheen hielp. Ze kwamen naar Stanford Children's en vulden de wachtkamer op zijn verdieping. Hij was ook bemoedigd door de regelmatige bezoeken van zijn schoolgemeenschap, waaronder de directeur, de schoolpresident, leraren en coaches. "Ze kwamen tijdens de kerstvakantie en zelfs toen ze een school moesten runnen. Er was elke dag iemand van school aanwezig," zegt Taneesh. 

Na maanden revalidatie is Taneesh weer terug op school voor zijn laatste jaar en is hij nog meer gefocust op het waarmaken van zijn droom om werktuigbouwkundig ingenieur en ondernemer te worden, in de hoop mensen met een beperking te helpen. Hij overweegt opnieuw om te gaan studeren en met zijn veerkracht en doorzettingsvermogen heeft hij het verloren semester ingehaald en verwacht hij op tijd af te studeren. Zijn positieve instelling is onverzettelijk en zijn constante glimlach werkt aanstekelijk. 

 "Ik ben terug en ik wil op alle vlakken beter zijn – mentaal, emotioneel en fysiek – dan ik was vóór het ongeluk", zegt hij. 

Taneesh en zijn familie hebben ongelooflijk veel pijn en lijden doorstaan, maar hij spreekt er niet eens over. Hij vindt nieuwe manieren om van zijn geliefde sport, voetbal, te genieten door zijn jongere broer en diens team te begeleiden en te trainen. 

"Taneesh heeft er fysiek onder geleden, maar het resultaat is dat hij een beter mens is geworden. Zijn dankbaarheid, doelgerichtheid en helderheid zijn diepgaand", zegt Manju. 

Om het eerste jaar van wat hij zijn wedergeboorte na het ongeluk noemt te markeren, en om Stanford Children's te bedanken, startte Taneesh een inzamelingsactie tijdens de feestdagen genaamd Helping Hands! via Stanford Students for Philanthropy voor jonge patiënten. "Ik wil bewustzijn creëren en empathie tonen voor mensen die intensieve zorg nodig hebben, en ik nodig mensen uit omsluit je bij mij aan, zegt hij. 

Een hoogtepunt voor de familie en het team van Stanford Children's was het bezoek van de familie aan de intensive care om hen te bedanken. "Het was ontroerend om te zien hoe het personeel zo overweldigd was, sommigen zelfs in tranen, toen ze Taneesh weer op de been zagen," zegt Hema. Ze herinnert zich dat ze Dr. Mahaney tegenkwam, die Taneesh zijn superheld noemt. 

"Dokter Mahaney is extreem geconcentreerd en beheerst, maar die dag toonde ze haar emoties toen ze ons zag," zegt Hema. "Ze zei: 'Je hebt mijn dag goed gemaakt, je gezien te hebben!' en ik barstte in tranen uit en zei: 'Je hebt ons leven veranderd, dokter.'" 

 Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Gezonder en gelukkiger leven, de Stanford Medicine Children's Health-blog. 

 Op 21 juni is Taneesh een van de Patient Heroes van Summer Scamper 2025 die in het zonnetje worden gezet tijdens onze 5 km, Kids' Fun Run en het Familiefestival. Doe met ons mee en vier de fantastische gezinnen die zorg hebben ontvangen in het Lucile Packard Children's Hospital Stanford, en de fantastische medische teams die dit allemaal mogelijk maken.