Taneesh, 18 lat, Milpitas

W 2023 roku życie Taneesha zmieniło się na zawsze. Tragiczny wypadek sprawił, że nastolatek z Bay Area walczył o życie, ale przyniósł mu również niezwykłą jasność co do tego, co jest najważniejsze. 

Przed wypadkiem Taneesh był zajętym, aktywnym uczniem trzeciej klasy liceum, który miał pracę, był świetny w piłce nożnej i miał najlepsze oceny w szkole. Przygotowywał się do pójścia na studia, aby zdobyć dyplom inżyniera mechanika. 

Następnie, w deszczowy dzień 19 grudnia 2023 r., podczas finałów i tuż przed przerwą świąteczną, wszystko się zmieniło. Jego przyjaciel odebrał go ze szkoły, żeby zjeść lunch. Taneesh usiadł na przednim siedzeniu pasażera. W drodze jego przyjaciel stracił kontrolę nad samochodem. Uderzyli w drzewo, a dach samochodu został zmiażdżony, łamiąc czaszkę Taneesha. 

„To był taki dziwny wypadek. Kierowca i jego dziewczyna, która siedziała z tyłu, wyszli z tego bez obrażeń, ale Taneesh miał obrażenia zagrażające życiu” – mówi Hema, mama Taneesha. 

Ze względu na poważne obrażenia ratownicy medyczni zabrali Taneesha do najbliższego szpitalaCentrum Traumatologii Dziecięcej Poziomu I, który byłSzpital dziecięcy im. Lucile Packard w Stanford. 

„Miałem ogromne szczęście, że zespół przyjął mnie do Packard Children's, jednego z najlepszych szpitali na świecie” – mówi Taneesh. 

Uzyskiwanie zaawansowanej opieki neurotraumatologicznej w Stanford Children's 

Kelly Mahaney, lekarz, pediatra neurochirurg, pamięta alarm urazowy z wtorku przed Bożym Narodzeniem. Po tym, jak ona i zespół zbadali Taneesha i pracowali nad stabilizacją jego urazu mózgu, wspomina, musieli powiedzieć jego rodzinie, że zespół medyczny nie jest pewien, czy Taneesh przeżyje. 

„To była ciężka noc na oddziale intensywnej terapii i staraliśmy się zoptymalizować jego opiekę medyczną, ale jego stan naprawdę się pogarszał. Nie byliśmy pewni, czy przeżyje” – mówi dr Mahaney. 

Duży zespół opieki składający się z ponad 30 specjalistów neurologów i traumatologów, w tym dr Mahaney, zebrał się, aby zaopiekować się Taneeshem;Laura Prolo, doktor medycyny, doktor filozofii, neurochirurg dziecięcy;Stephanie Chao, lekarzchirurg dziecięcy i co bardzo ważne, wysoko wyspecjalizowanyPediatryczna opieka neurologicznazespół — jeden z pierwszych w kraju i jeden z niewielu w Kalifornii, niezbędny dodatek do idealnego wyniku neurologicznego. Eksperci zChirurgia plastyczna dziecięcabyły również obecne, ponieważ Taneesh również miał skomplikowane złamania twarzy. 

Jednym z największych zagrożeń dla życia Taneesha było wzrastające ciśnienie w mózgu spowodowane poważnym urazem głowy. „Jeśli ciśnienie w mózgu stanie się zbyt wysokie, normalny przepływ krwi do mózgu zostanie zaburzony, narażając pacjenta na ryzyko wtórnego urazu mózgu, udaru lub przepukliny — prowadzącej do śmierci” — mówi dr Mahaney. 

Była przygotowana na wykonanie awaryjnej dekompresyjnej kraniektomii –neurochirurgiaaby usunąć kość, aby otworzyć czaszkę i odsłonić mózg, pozwalając mu spuchnąć do otwartej przestrzeni, co zmniejszyłoby ciśnienie. Ale Taneesh musiał być bardziej stabilny do operacji. 

„Podłączyliśmy go do urządzenia do monitorowania ciśnienia wewnątrzczaszkowego, aby monitorować ciśnienie w mózgu, i założyliśmy zewnętrzny dren komorowy, aby uwolnić płyn mózgowo-rdzeniowy i zmniejszyć ciśnienie” – mówiMay Casazza, członek ACPNPz zespołem neurokrytycznym. „Używaliśmy praktycznie każdego rodzajuspecjalistyczny sprzęt neurologicznymieliśmy.” 

„Nasze Centrum Traumatologii Dziecięcej I stopnia jest wielodyscyplinarne i jedno z pięciu w Kalifornii” – dodajeDr Stephanie D Chao,DyrektorCentrum Traumatologii Dziecięcej. 

Przejście od braku funkcji mózgowej do drgnięcia kciuka 

Następnego ranka po wypadku Taneesh nie wykazywał oznak funkcji mózgowych. Dr Mahaney rozmawiał z rodzicami o ich opcjach. Wyrazili oni chęć, aby zespół zrobił wszystko, co w ich mocy, aby uratować Taneesha, nawet jeśli miałoby to oznaczać, że przeżyłby w stanie śpiączki. 

„Jako zespół traumatologiczny priorytetowo traktujemy szczere rozmowy z rodzinami na temat tego, jak poważnie ich dziecko zostało ranne w tych wczesnych godzinach, podczas gdy my robimy wszystko, co w naszej mocy. Zawsze chcemy, aby rodziny podejmowały świadome decyzje dotyczące opieki nad dzieckiem” — mówi Katherine Alvarez, PA-C. 

„Rodzina Taneesha była bardzo rozważna w podejmowaniu decyzji dotyczących opieki, nawet będąc w szoku” – mówi dr Mahaney. 

Mając jasno sprecyzowane życzenia rodziców, zespół postanowił wyłączyć sedację Taneesha, aby uzyskać lepszą ocenę neurologiczną. Jeśli wykazywał oznaki nawet funkcji pnia mózgu, planowali przeprowadzić kraniektomię. Wszyscy wstrzymali oddech na kilka następnych godzin. 

„Sprawdzałam go co 20 minut, a kilka godzin później zobaczyłam, jak porusza prawym kciukiem. To wystarczyło, żebyśmy mogli stwierdzić, że jest szansa” – mówi Casazza. Sprawdziła również reakcję źrenic i zauważyła pewną aktywność. „Rozmawiałam z lekarzami i powiedzieliśmy: 'Chodźmy!'” 

Dr Mahaney przyprowadził Taneesh na operację kraniektomii. Dołączyli do niejRohit Khosla, lekarz, Amerykański Chirurg, chirurg plastyczny dziecięcy, który poprosił ją o wykonanie kraniektomii z nacięciem bikoronalnym — dalej w kierunku tyłu czaszki Taneesha, aby zachować jego czoło i twarz na potrzeby przyszłych operacji plastycznych. Następnie zaznaczył miejsca, w których będzie wykonywał przyszłe nacięcia na skórze głowy Taneesha. 

„Chociaż nie byliśmy pewni, czy Taneesh przeżyje, chcieliśmy mieć pewność, że jesteśmy przygotowani na późniejszą operację, która pozwoli na wyleczenie skomplikowanych złamań twarzy i zatoki czołowej za jednym zamachem” – mówi dr Khosla. 

Wszystko to wydarzyło się w ciągu pierwszych 24 godzin opieki. 

Odkrycie nieoczekiwanego wyzwania – tętniaka mózgu 

W drodze na operację kraniektomii Taneesh przeszedł angiografię tomografii komputerowej (CTA), w której do uzyskania obrazu naczyń krwionośnych i tkanek mózgu stosuje się barwnik. 

„To właśnie tam wykryliśmy uraztętniak mózgu(wybrzuszona tętnica mózgowa), która pękła”, mówi dr Mahaney. „Po operacji zadzwoniłem do neuroradiologii interwencyjnej, aby poprosić o zabezpieczenie tętniaka. Zabrali go tej samej nocy i dzięki temu nadal żyje”. 

Robert Dodd, lekarz medycyny, doktor filozofii, neurochirurg naczyniowy mózgu i radiolog neurointerwencyjny, wykonał zabieg. Jego zespołowi udało się zatrzymać krwawienie poprzez wprowadzenie maleńkiej platynowej cewki do tętniaka.Radiologia neurointerwencyjnaw Stanford Children's dostępne są najnowocześniejsze narzędzia i zabiegi małoinwazyjne. Lekarze specjalizują się w leczeniu schorzeń neurologicznych o podłożu naczyniowym metodą wewnątrznaczyniową. 

„Wiele szpitali powiatowych, nawet wiele wiodących szpitali dziecięcych, nie ma dostępu do neuro-interwencyjnych radiologów, więc fakt, że oferujemy tę specjalistyczną opiekę i nasze zespoły ściśle ze sobą współpracują, oznacza, że mogliśmy uzyskać opiekę Taneesh w odpowiednim czasie, co było kluczowe” – mówi dr Mahaney. 

Tętniak powstał w czasie wypadku. Część kości czaszki Taneesha uniosła się i rozerwała tętnicę. To dlatego jego przypadek urazu był niezwykle skomplikowany i częściowo dlatego potrzebował tak wielu procedur. 

„To dość niezwykłe. Widzimy to w przypadku obrażeń wojennych, ale nie jest to coś, co często widzimy w wypadkach traumatycznych” – mówi dr Mahaney. 

Przed zabiegiem założenia cewki Taneesh miał ważnych gości — dwóch najlepszych przyjaciół, w tym kierowcę samochodu podczas wypadku. W zdumiewającym geście wdzięczności rodzice Taneesha, Hema i Manju, zaprosili ich do środka. Chociaż nie mógł odpowiedzieć, kierowca był w stanie powiedzieć: „Przepraszam, Taneesh”. 

„To był dla mnie niezwykły moment. Jego rodzice, próbujący pomóc synowi przetrwać noc, mówiący jego przyjaciołom, że wszystko w porządku, że damy radę, i okazujący tak wielkie wybaczenie” – mówi Casazza. 

Kolejna przeszkoda na drodze do poprawy 

 Pomimo operacji i zwinięcia tętniaka, ciśnienie mózgowe Taneesha pozostało niespodziewanie wysokie następnego dnia, a także miał skurcze naczyń. Dr Dodd wyraził obawy dotyczące skrzepu krwi spowodowanego pęknięciem tętniaka. Zalecał, aby zespół neurochirurgów chirurgicznie go usunął. 

Tego samego dnia dr Mahaney zabrał Taneesha z powrotem na operację, aby wykonać zabieg endoskopowy w celu usunięcia skrzepu, co pomogło mu wrócić na drogę poprawy po trudnym początku. „To niezwykłe, jakie zrobił postępy. Podczas świąt Bożego Narodzenia poprosiłam rodzinę o modlitwę za niego, a kiedy wróciłam i usłyszałam o jego poprawie, poczułam się jak w bożonarodzeniowym cudzie” – mówi. 

Kolejna operacja w celu naprawy złamań twarzy 

Przez miesiąc w Stanford Children's Taneesh nadal się goił. Ciśnienie w jego mózgu spadło, a on budził się każdego dnia częściej. Był na tyle stabilny, że można było wykonać kolejną krytyczną operację — połączoną neurochirurgię w celu zamknięcia płata czaszki po kraniektomii i operację plastyczną w celu naprawy złamań twarzy. 

„Miał rozległe złamania. Jego czoło, środkowa część twarzy, okolice oczodołów i nos były złamane na kilka kawałków i oddzieliły się od czaszki. Na szczęście oszczędziło to jego szczękę” – mówi dr Khosla. 

TenChirurgia plastyczna dziecięcaZespół Stanford Children's Hospital to eksperci w dziedzinie chirurgii twarzy, oferujący wysoce zaawansowane techniki, m.in. mikrochirurgię urazów twarzy (przeszczep tkanek) i trójwymiarowe wspomagane komputerowo planowanie operacji. 

„Mamy duże doświadczenie w leczeniu urazów twarzy i wiemy, jak ponownie złożyć twarze” – mówi dr Khosla. „Podczas operacji nasz zespół ustawił kości i połączył je za pomocą tytanowych płytek i śrub. Udało nam się uzyskać niemal normalną projekcję twarzy i symetrię”. 

Dzięki wyjątkowym umiejętnościom dr. Khosli i jego planowaniu z dwukrotnym wyprzedzeniem w tych nieprzewidywalnych, wczesnych dniach, nikt nigdy nie dowiedział się, że Taneesh doznał urazu twarzy. 

„To, co jest wyjątkowego w Stanford Children's, to fakt, że zawsze jesteśmy dla siebie dostępni i nie zastanawiamy się dwa razy nad współpracą lub wspólnym planowaniem w różnych dyscyplinach, co działało bezproblemowo podczas opieki nad Taneeshem” — dodaje dr Khosla. 

 Po powrocie do zdrowia w Stanford Children's, Taneesh został przeniesiony do szpitala bliżej domu na rozległe terapie rehabilitacyjne, gdzie spędził kolejny miesiąc. Później kontynuował terapię w domu i innych pobliskich placówkach. 

Nowe życie i nie marnowanie ani sekundy 

„Budzę się każdego dnia i mówię tacie: 'Dzisiaj jest najlepszy dzień w moim życiu!' Staję się lepszy każdego dnia, a nawet jeśli to tylko trochę, to i tak więcej niż poprzedniego dnia” – mówi Taneesh. „Kiedy sięgasz dna, wszystko idzie w górę i każdy dzień jest najlepszym dniem”. 

Taneesh był zdeterminowanym, miłym nastolatkiem przed wypadkiem, ale teraz te cechy są supernaładowane i mają jasność, która jest niemal niespotykana u 17-letniego chłopca. „Wypadek uświadomił mi, jak bardzo mam szczęście i pomógł mi zrozumieć, co jest ważne w życiu — bliska rodzina i przyjaciele”. Jest również ogromnie wdzięczny oddanym pracownikom służby zdrowia, którzy niestrudzenie prowadzili go przez trudne chwile. 

Był niezwykle wzruszony tym, jak jego rodzina z bliska i daleka zjednoczyła się, aby mu pomóc. Przyjechali do Stanford Children's i wypełnili całą poczekalnię na jego piętrze. Był również podbudowany częstymi wizytami społeczności szkolnej, w tym dyrektora, prezesa szkoły, nauczycieli i trenerów. „Przychodzili podczas przerwy zimowej, a nawet wtedy, gdy musieli prowadzić szkołę. Ktoś ze szkoły był tam każdego dnia” — mówi Taneesh. 

Po miesiącach rehabilitacji Taneesh wraca do szkoły na ostatni rok i jeszcze bardziej skupia się na realizacji swojego marzenia o zostaniu inżynierem mechanikiem i przedsiębiorcą, mając nadzieję na pomaganie osobom niepełnosprawnym. Ponownie rozważa studia, a dzięki swojej odporności i wytrwałości nadrobił stracony semestr i spodziewa się ukończyć szkołę na czas. Jego pozytywne nastawienie jest bezkompromisowe, a jego stały uśmiech jest zaraźliwy. 

 „Wróciłem i chcę być pod każdym względem lepszy – psychicznie, emocjonalnie i fizycznie – niż przed wypadkiem” – mówi. 

Taneesh i jego rodzina znosili niewiarygodny ból i cierpienie, ale on nawet o tym nie wspomina. Znajduje nowe sposoby, aby cieszyć się swoim ukochanym sportem, piłką nożną, poprzez mentoring i szkolenie młodszego brata i jego drużyny. 

„Taneesh cierpiał fizycznie, ale w rezultacie stał się lepszym człowiekiem. Jego poczucie wdzięczności, celowości i jasności są głębokie” – mówi Manju. 

Aby uczcić pierwszą rocznicę tego, co nazywa swoim odrodzeniem po wypadku, i podziękować Stanford Children's, Taneesh rozpoczął świąteczną zbiórkę pieniędzy pod nazwą Helping Hands! za pośrednictwem Stanford Students for Philanthropy dla młodych pacjentów. „Chcę zwiększyć świadomość i dzielić się empatią z tymi, którzy potrzebują intensywnej opieki, i zapraszam ludzi dodołącz do mnie„- mówi. 

Najważniejszym wydarzeniem dla rodziny i zespołu Stanford Children's była wizyta rodziny na OIOM-ie, aby podziękować. „To było wzruszające widzieć personel tak przytłoczony, niektórzy nawet we łzach, widząc Taneesha na nogach” — mówi Hema. Wspomina spotkanie z dr Mahaneyem, którego Taneesh nazywa swoim superbohaterem. 

„Dr Mahaney jest niezwykle skupiona i opanowana, ale tamtego dnia pokazała swoje emocje, kiedy nas zobaczyła” – mówi Hema. „Powiedziała: 'Uczyniłeś mój dzień lepszym, widząc cię!', a ja się załamałam i powiedziałam: 'Uczyniłeś nasze życie lepszym, doktorze'”. 

 Ten artykuł pierwotnie ukazał się na Zdrowsze, Szczęśliwe Życie, blog Stanford Medicine poświęcony zdrowiu dzieci. 

 21 czerwca Taneesh znajdzie się wśród 2025 Summer Scamper Patient Heroes uhonorowanych podczas naszego 5k, Kids' Fun Run i Family Festival. Dołącz do nas, gdy będziemy świętować niesamowite rodziny, które otrzymały opiekę w Lucile Packard Children's Hospital Stanford, oraz niesamowite zespoły medyczne, które to wszystko umożliwiają.